-
insanın vicdanı anımsadıkça; hiçbir suç unutulmuş değildir.
acımak - stefan zweig. -
"herkes bilsin çok mutlu bir hayat yaşadım."
(bkz: masumiyet müzesi-orhan pamuk) -
"ve yaşam yalnız rüzgâr, yalnız gökyüzü, yalnız yapraklar ve yalnız hiç değil mi?"
tezer özlü-yaşamın ucuna yolculuk -
"hem de, yarın başka bir gündür."
(bkz: rüzgâr gibi geçti - margaret mitchell) -
anladım ki, kapısı olmayan bir odanın içinde kapıyla dolaşmak bir işe yaramıyormuş. -
sizlerin bu romanlara da, bu şiirlere de ihtiyacınız yok. yeterince dayak yemiş bir insan, en azından dayak atmanın anlamsızlığını öğrenir. sanırsam sizler yeterince dayak yememiş olacaksınız ki yumruklarınızı hala boşluğa doğru savurmaktasınız. kanınız hiç donmamış olacak ki hala başkalarının kanını dondurmak hırsıyla dolusunuz. -
bütün dünya işçileri birleşin
edit: komünist manifestonun bitiş cümlesi roman değil ama olsun benim bayaa hoşuma gitmişti. -
insan nasıl olur da bu sakin yerde uyuyanların uykularında rahat edemediklerini düşünür diye şaşırdım. uğultulu tepeler - emily bronte -
"çünkü yüzyıllık yalnızlığa mahkum edilen soyların yeryüzünde ikinci bir deney fırsatları olamazdı"
yüzyıllık yalnızlık - gabriel garcia marquez -
allah belanızı vermiş, haberiniz yok. hızlı tüketim hastalığının bu raddeye gelebileceği aklıma bile gelmezdi. geçmiş olsun, okuru kaybettik.
ek: "romanların en iyi bitiş cümleleri" de ne demekse artık ! neresinden tutsan elde kalır.