ruh yordamı - gökhan özcan

“insanları bilmiyorum.
güvenli olduklarını düşündüğüm an sırtımdan vuruyorlar. artık hiç kimseye inanmayacağımı düşündüğümde bir sıcak yürek gelip buluyor beni. çoğu zaman kim oldukları belli değil… çoğu zaman sandığımdan daha fazla yaşıyorlar bende.
her zaman içlerindeyim; ama insanları bilemiyorum.”