iki eski dostun birlikte yaptıkları yeni şarkı. o kadar eski bir dostluk ki pentagram yıllarından bile önce chrokee yıllarına dayanıyor. sonradan murat ilkan'ın pentagram'a katılması da metin türkcan aracılığıyla olmuştur zaten (metin türkcan 1992-1998 yılları arasında pentagram'da gitaristlik yaptığı için grupta murat'tan daha eskidir).

son yıllarda eskiden beri yapmayı istedikleri akustik projeyi hayata geçiren ikili bir de yeni bir albümde bir araya geldiler bu şarkıyla. metin türkcan'ın ilk solo albümü olan vakti geldi'nin 6. şarkısını murat ilkan seslendirdi.

ne yalan söyleyeyim özlemişim bu ikiliyi. arada hafif pentagram yıllarını anımsatan melodiler var. ama ağırlıklı olarak progressive tarzda bir şarkı olmuş. murat ilkan'ın kendi albümü olan fanus'ta yer alsa hiç sırıtmayacak kadar hem de. girişteki gitar riffi, sonda riffle beraber murat ilkan'ın nakaratı tekrarı çok hoş olmuş. hele en son riff tam konserlerde head-bang yapılacak bir yer olmuş. soloda ara ara çift gitar kullanılmış, bunu konserde yapacak mı yapacaksa arkasındaki gitarist kim olacak şimdilik merak konusu.

beklenen albümün beklenen şarkısı olmuş kısacası. böyle albümlere böyle şarkılara ülkece ihtiyacımız var diye düşünüyorum.

(bkz: popçular dışarı)