-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (10.00)
sadık bey, ellili yaşların sonlarında, büyük bir şirketin küçük hissedarı, boşanmış, bir kız çocuk ve bir torun sahibi...
sadık bey ertelediklerinin yerine koyduklarıyla yaşıyor ve özellikle anılması gereken bir sorunu da yok. enikonu yolunda bir yaşam.
ama sadık bey bir gün, değişirken farkına bile varmadığı şeyleri kurcalamaya kalkıyor...
usta yazar pınar kür son kitabı sadık bey’le okurlarına sadece bir roman değil, her gün çeşitli benzerleriyle karşılaştıkları orta halli, orta sınıflı ve orta yaşlı efendi insanların karanlık dünyalarını da sunuyor.
"merdivenleri ağır ağır çıkıyordu. ve şiiri kendi kendine mırıldanıyordu: ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden... eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak... olmayacak... ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak. başını kaldırıp yukarı baktı. yaşadığı apartmanın dar merdivenlerinin tepesinde sema falan yoktu – ya da işte görünmüyordu. şiirin gerisini hatırlayamadı. epey uzun sürdü beşinci kata varması. daireyi gençliğinde alıyorsun, merdiven, yokuş gibi şeyleri tehditkâr bulmadığın yıllarda... sonra günü geldiğinde... soluk soluğa kalıyorsun."
(arka kapak yazısı)
-
pınar kür bu romanını 8 yıllık bir moladan sonra yazmış. çok uzun bir süre sonra tekrar can yayınları'na dönüşü oluyor ayrıca bu.
biz romanı baştan sona sadık bey'in gözüyle okuyoruz. çocukluk arkadaşı da çalıştığı yerin genel müdürü. bir bölümde geçmiş yıllara gidiyor ve bize lise yıllarında tartışmalarını anlatıyor. o tartışmanın yıllara yayılmış gerilimi de romanın anlattığı bugün oluyor aslında.
ayrıntıya girilmeden bitmesi bir tamamlanmamışlık hissiyle beraber ciddi bir akıcılık sağlıyor. nitekim aynı başarı atmosferde de korunup genel müdürün üstten bakan, sonradan görmş avalarıyla sadık bey'in kendi güzelliği hissedilebiliyor.
diyaloglar tam oturmuş olmakla beraber monologlarlar biraz daha güzel olabilirdi çünkü bazı monologlara geçişler çok keskin olmuş.
genel yorumuyla başarılı ve akıcı bir kitap.