1. Sanat; insanların taklit yeteneklerini kullanarak "şeylerin" özünü taklit etmeleridir. Sanatçı doğadaki güzellikleri ifade ederken kendini de ifade eder. Bu ifade şekli kendinden bir şeyler katarak sanatını oluşturur. (aristotales)

    Sanat, taklitin de taklitidir. (tavşanın suyunun suyu). Ne sanata ne sanatçıya gerek yoktur. Sanatçı doğayı taklit etmemelidir, sanat yapmayıp, düşünerek idealara ulaşmaya çabalamalıdır.(platon)

    !---- spoiler ----!

    Sedir kavramı mükemmeldir, kusursuzdur, sonsuzdur. Tüm olgunluğu kendi içinde barındırır, eksiklik yoktur, olumsuzluk yoktur. Mutlaktır, yani idealardır. İkincisi, birincisinin biraz deforme olmuş halidir. Hatalı olabilir artık birincisi kadar mükemmel değildir, eksiklikler, kusurlar vardır. Sonuncusu ise sanatçı onu yansıtırken ilkinden çok uzaklaşacaktır. Zaten sanatçı sediri yaparken birçok hata yapabilir. Bu da hataların katlanmasına ideal olandan çok uzaklaşmasına neden olacaktır. Bundan dolayı ne sanata ne de sanatçıya gerek vardır. Platon’a göre sanatçı ancak görünen objeyi bire bir yansıttığını söylemiştir. Platon’a göre sanatçı bir ayna olmamalıdır. Yani fenomenler dünyasının kopyasını sunmamalıdır. İdeal ve akılsal olanı ifade etmelidir. Yani tüm gelip geçicilerin karşısında ve üstünde duran görkeme ulaşmaya çalışmalıdır. O görkem de bizi idealara ulaştıracaktır.

    !---- spoiler ----!

    şu resimde (Atina Okulu "The School of Athens" - Raffaello) görüleceği üzere platon gerçeklik idealardır diyerek yukarıyı gösterir, Aristo ise gerçeklik duyularımızla algıladığımız fenomenlerdir diyerek burayı gösterir.

    Sanat, maddeye sokulan ve maddeyi kendine benzeten sanatçının, ruhudur. Bu yaratıcı ruh, heykelde ve mimaride maddeye çok bağımlı iken, resimde maddeye tamamen hâkim; edebiyatta ve müzikte ise maddeden arınmış bir hâldedir. (hegel)
    sanat doğayı değil tanrıyı taklit etmek de diyebiliriz. tanrı taklitinin insanın ruhuna iyi gelmesinin nedeni apayrı bir tartışma konusudur. örneğin Pablo Picasso ve kübizm doğrudan tanrı takliti diyebilirim. tanrıyı aşmak değil, tanrı yoktan var ediyorsa varolanı baştan yaratmak ve buna kendi ruhunu katmak da tanrı seviyesinde bir davranış olarak algılanıyor olabilir.

    ilgili: (bkz: sanat, sanat için midir; sanat, toplum için midir)
    ilgili: (bkz: estetik)
    abi