1998 yılında müzik piyasasına sunulan "mest of gündoğarken" albümünün 10. parçası olan "sarmaş dolaş" , grubun müzik anlayışını en güzel yansıtan parçalardandır.

harekete geçirici bir tempoya sahip olmasına rağmen derinlerinde hüznü ve vazgeçmişliği içinde barındırdığından, dinleyene saniyeler içinde mod değiştirtebilir. tabi bu mod değişikliğinde en önemli enstrüman ise çoğunlukla kemandır.

"yokluk" ve "çokluk" kavramlarını birbirlerinin yerine kullanmasıyla da "yokluk" ve "çokluk" imgelerimizi sorgulatmaktadır.

şarkının orijinalinden daha iyi olmuş modern versiyonunu paylaştım, şarkının sözleri de şu şekildedir:

bir güneş ılıklığı vurunca kumsala
yaşıyorum seni olduğunca
belki bir kum tanesi ellerinde, avuçlarında
sarmaş dolaş kollarımda
olmanı bekleyemem
çünkü yoksun, yoksun yoksun artık sen
ben kendime yeter oldum
başka bir ben istemem
çünkü çoksun, çoksun, çoksun artık sen
...
yürümek saatlerce yağmurda kolkola
söyleşmek baharda düşen yaprakla
sevgiyi anlatmak yeşil çimene doğaya
sarmaş dolaş kollarımda
olmanı bekleyemem
çünkü yoksun, yoksun yoksun artık sen
ben kendime yeter oldum
başka bir ben istemem
çünkü çoksun, çoksun, çoksun artık sen
...
silmek nedense sileni
daha bir kolay
yarım kalsa bile sevgimiz
sessiz bir çığlık olacak ayrılık
yaşıyorsak ikimiz
sarmaş dolaş kollarımda
olmanı bekleyemem
çünkü yoksun, yoksun yoksun artık sen
ben kendime yeter oldum
başka bir ben istemem
çünkü çoksun, çoksun, çoksun artık sen