çocukluğunu düşünüyorum emilia
deniz boyundaki ıssız yolu sabahleyin
hani saçların, atkın uçuşurdu rüzgarda
kokusunu duyuyorum bembeyaz gömleğinin
seni kucağıma alıyorum emilia

ben büyüttüm seni, ben yetiştirdim
bugüne bu sevdaya
toprağım ekmeğim kitabım şiirim
sen ne varsa iyiden doğrudan yana
gözümün nuru, başımın tacı, efendim