1. sosyalliği pek sevmeyen ve şuan en iyi arkadaşıyla sevgili olan ben, bence bu kategoriye girmiyorum.

    zaten insanın en iyi arkadaşı/arkadaşları vardır, bir de alelade arkadaşları. en yakın arkadaşıyla kimse görüşmeyi kesmez, sizin yakın gördüğünüz arkadaşınıza göre siz alelade bir insansanız, bir zahmet laf etmeyiniz o şahsa.
  2. arkadaş gibi arkadaş, sevgili gibi sevgilidir. aferin o arkadaşa.

    benim merak ettiğim ise, nasıl bir selam sabah kesme şekli insanlara makul gelir, anlayışla karşılanır?
  3. yüzüklerin efendisi return of the king'de final sahnesi vardır.

    yüzüğü hüküm dağının ateşlerine atmışlar, kayıpsız dönmüşler fakat...

    gandalf, bilbo ve frodo o gemiye biner. arkada 3 hobbitçik ağlaşır. burada değinmek istediğim nokta dünyanın sonunu getirecek bir güçten kurtulmuş olmalarına rağmen eskisi gibi mutlu olamıyorlar. zaman ve zamanın en acı hamlesidir bence bu. sevgili bulunması vesaire başlı başına bir sebep değildir. her türlü ilişkide ve hatta kendinizde dahi bir süre sonra bir şeylerin eksik, alışılmadık, sevilmedik olduğunu görüyorsunuz. yada ben çok safım, mesele sadece sevgilidir.