sevgililer günü



  1. küresel kapitalizm ve postmodernizmin bizlere empoze ettiği günlerden biri. yıllar öncesinden türetilen bu tarz arketipler bizim birbirimizle olan bağlarımızı koparmakla da kalmayıp ortaya nevrotik bir kültürün çıkmasına sebebiyet veriyor. aslında 4-5 aile şirketinin yönettiği bu sistem insanlara medya uzantısıyla bilinçdışı olarak aşılanıyor. sosyal medyanın aktif rolü üstlenmesiyle beraber son yılların en büyük zihinsel terörizmi olarak gösterilen reklam insanoğlunun daha da nesneselleştiriyor. içinde yaşatıldığımız bu simülasyonlarda bu tür özel günler kitlelerin yönlendirilmesi açısından kilit rolü oynuyor. mutsuzluk üzerine kurulmuş uygarlıkta yaşayan bizlere ancak para ve özel günlerle mutluluğa ulaşabileceğimiz söyleniyor. tüketim toplumunun kendisine yabancılaşmış bir ferdi... uzun lafın kısası.
  2. Bu siralar tek sevdicegim tezim. Muhtemelen en buyuk hediye de method chapterini tamamlamak olacaktir. 14 subat sizin olsun!
  3. düzenli olarak yiğit özgür'ün " bu ne lan, dünün aynısı..." karikatürünü paylaşarak kutluyorum bu günü ben. başka da diyecek bir şeyim yok. ne mutlu anılar biriktirdim, ne kapitalist düzene sövmek için bu günü bekliyorum, ne de üzülüyorum. bazı şeyler vardır, suratına "ee, n'olmuş?" desek küsüp gider, bu da öyle bir şey.