1. benim gibi ankarada yaşayanlar için mükemmel bir sevgilidir. şahsıma böyle süprizler yapılsa o atkı ile onu sarıp sarmalar bağrıma yaslar öyle severim.
  2. hanım vaktiyle örmüştü bana. ilişkimizin 2-3. ay'ı idi. şuan 14. yıldayız aynı yastıkta devam. ilk sayfadaki yorumlar şahsım için yok hükmünde. ("ilmikleri kalın olmuş be yaa!!" şeklinde ergen öküzlüğü de yapmadım değil. hatırlayınca kendimden utandım şimdi. işin özü el emeği göz nurudur, erkek milleti şımartılmaya pek müsait, kadınlar bu durumdan şikayeyet eder ama bu şımartmanın esas sebebi yine kendi hemcinsleri olan türk annesi'dir. ne zaman bir erkek evlat dünyaya getirir ve paşa çayları hazırlanır, bu döngü devam eder) zannedersem kadınlar da erkekleri evlenilcek erkek eğlenilcek erkek diye ayırıyorsa evlenilcek tayfaya atkılar örülüyor.
  3. hiç beceremediğim hede.
    örgü, dantel, kanaviçe filan bana aşırı uzak şeyler.
  4. Anarşik bir kız arkadaşıma demiştim bak insanlar sevgilisine atkı örüyor diye. "Sen ör bana atkı, Bu düzene karşı çıkalım" diye yanıt vermişti. Ah o anaç kadınlar o güzel atlara binip gittiler...

    Konuyla ilgili tık
  5. olsa da örsem diyorum.. ören var, atkı var takacak adam yok.. iki ters bir düzüne yandığımın dünyası..
  6. atkı örmenin ayrılık getirdiğiyle ilgili batıl bi inanca rastlamıştım internette gezinirken. o yüzden ayrılığın ihtimal dahilinde olması bile rahatsız edici, atkı almayı tercih ederim çok atkı lazımsa...