-
nefes aldığın şehir ne kadar şanslı
kim bilir, sesini gökyüzü sanan kuşlar bile vardır.
sait faik abasıyanık -
" ...
yokluğun, cehennemin öbür adıdır.
üşüyorum, kapama gözlerini... "
hasretinden prangalar eskittim - ahmed arif -
aşkın kalbimde bir çiçek,
gel beraber çay içek. -
'ey iki adımlık yerküre senin bütün arka bahçelerini gördüm ben!' -
kavuşmak mı? belki. daha ölmedim. -
ne bir dost, ne bir sevgili,
dünyadan uzak bir deli...
beni sarar melankoli:
kafamın içerisi ölür. -
kahvaltıdan da önce sigaraya sarılmak şart olmazdı belki de,
dev bir özlem dalgası meydan okumasaydı eğer.
anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel,
namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eğer. -
"öyle derin ki gözlerin içmeye eğildim de" (bkz: esla'nın gözleri- louis aragorn) -
gecen gün yüzüme rastladım bi ilan panosunda korktum birden kusacak gibi oldum. olur öyle dedi palyaço herkes alcaktır biraz
(bkz: palyaco - turgut uyar) -
sen mavi bir tilkiydin, binmiştin mavi ata,
ben belki dün ölmüştüm, belki de geçen hafta.