1. pıtır pıtır kıracaksanız kendinizi sevdirmeyin olur mu? (bkz: kime diyorum ben)
  2. keşke bir kere de ben sevilseydim.
    ama istediğim gibi mesela.
    keşke.
  3. iyi ki sadece bugün yazılanlara değil hepsi kısmına bakmışım yoksa aliveli ile aynı şeyi yazıyordum :d

    sevmek çok güzel bişey ama aynı zamanda çokta acı verici.
    gerçi sevilmekte sen seni seveni sevmiyorsan karşıdaki için acı verici, karşıdaki için acı verici oluşu da umursamaz bi pezevenk değilseniz sizin için de acı verici olur. kısacası iki ucu boklu değnek.

    en iyisi hem sevip hem sevildiğinizi bulana kadar kendi kendinizi sevmek.
  4. daha çok, kişinin sevgiyi kendi özünde nasıl tuttuğuyla alakalı olan ikilemdir bana kalırsa. bildiğimiz, kabul ettiğimiz anlamda kötü olmaktan bahsetmiyorum; bazı insanların özü, mayası, sizin kucakla, yığınla döktüğünüz veya dökebileceğiniz sevgiyi tutmuyor, tutmaz. iyi niyetliyse o da sizi aynı yoğunlukta sevmeyi dener, uyum sağlamaya çalışır. fakat çoğu zaman ritmi tutturamaz ve ne yazık ki pes etmeye en kolay ikna olan taraf "sevilen" olur.

    seven olarak düzenli bir şekilde yıpranmak, tek taraflı erimek, sonu kestirilmez belirsizliklere ve kötü sürprizlere maruz kalıp sevmeye, aşka, güzel çoğu duyguya küsmektense sevilen olmak, sevilmek efdaldir delğanlılar, bacılar. sevilmekten başka bir hırsınız, kibiriniz, maksadınız yoksa çoğunlukla kıymet bilirsiniz zaten. sevgiye karşı esnek bir özünüz varsa siz de sizi seveni seversiniz zaten. çok da keder verici bir şey yok ortada.

    ezcümle, kendi içinde paradokslara ister istemez sahip olan bu ikilemde sevilen taraf olmak daha az yıpratıcı ve daha olumlu sonuçlar verici gibi duruyor cancağızlar. ha, bana sorarsanız "sevmek mi yoksa sevilmek mi?" diye, ben "sevişmek" derim. zira sevip sevilmeye dair bütün mesajlar bana spam olarak geliyor, benim yolladıklarım istisnasız "gereksiz"e düşüyor, yeter. üstümüzdekileri çıkarmadan ne dediğimiz anlaşılmıyorsa demek ki...
  5. sevişmek. her anlamda.
  6. "seni seviyorsam bundan sana ne" demek cogu zaman kolaya kacmak gibi gorunse de, isin temeli "bencillik" e dayandigi icin cevabi "sevmek" olan soru.
    sevilmek, karsilastigim (bazen de sevdigim) cogu insanin kiymet bilmedigi, degersiz bir sey olmustur.
    "beni kimse sevmez" diyenlerin halt yedigini dusundugum, "tabi sevmezler, su verdigin tepkilere baksana" dedirten insanlari haric tutarak sevmenin daha kiymetli bir sey oldugu kanisindayim.
    eh, eger kiymeti bilinmeyecek bir seye tutuluyorsaniz bu size pekala vakit kaybettirebilir. vakit kaybettirmemesi acisindan soruya politik bir yaklasimla, "sevilmenin kiymetini bileni sevin" diyerek buradan uzaklasiyorum.
  7. mevlana'ya sormuşlar : " sevmek mi sevilmek mi " diye, sevmek demiş. çünkü sevildiğinden hiçbir zaman emin olamazsın.
  8. ikisinin de karşılıklı olması.
  9. ben "sevmek" tarafını bilirim "sevilmek" tarafını başkasına sorunuz.
  10. kimin neye ihtiyacı varsa o olsun yahu diyeceğim demesine ama hem kendimde hem de çevremde gördüğüm kadarıyla kadınların sevmeye, erkeklerin sevilmeye ihtiyacı var.

    çünkü erkek mal, seven olursa sever bir şekilde. duygusal bir yaratık.

    kadın öyle değil mesela. mantığıyla hareket eden bir yaratık. karşısına hesap kitap yapmasına gerek kalmayacak kadar tutulacağı biri gelse de sevse. bu pek mümkün değil. çünkü zaman akıyor ve haliyle değişime uğrayan düzene ayak uydurup uyduramadığını denetlemek istiyor kadın karşısındaki kişiyi.

    aman ya banane, ne saçmalıyorsam artık. sıkıldım kendimden. :) he birde edebi ve hüzünlü bir hava katmışım yazdığıma. utandım vallahi. :))