-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.39)
hermann hesse'nin, buddha'nın yani siddhartha gautama hayatını konu alan , budizm felsefesinin içrek yönlerini işleyen ve yazarın en ünlü eserleridir. roman kahramanı siddhartha, tıpkı buddha gibi bir prenstir. gerçek bilgiye ulaşmak için babasının uzun süreli direnişine aldırmayarak sarayını, gençliğini ve ailesini geride bırakarak ormanlara çekilir. gezgin bir dilenci olarak yaşamını sürdürdüğü uzun bir dönemin ardından buddha ile karşılaşır ve aralarında uzunca bir sohbet geçer. buddha ona, budizm'in içrek yapısını ve felsefi derinliğini anlatır. uzun meditasyon denemelerinden sonra aradığını tam olarak bulamamanın verdiği bıkkınlıkla hedefine götürecek aracı değiştirerek bir kente yerleşir ve ticaretle uğraşmaya başlar. ileri yaşlarında içindeki boşluğun baskısıyla birlikte yaşadığı kadını, varlığını henüz bilmediği çocuğunu ve edinmiş olduğu tüm servetini geride bırakarak yeniden kaçınık yaşama geri döner.
siddharta daha sonra bir ırmağın kıyısında kayıkçılık yapan -insanları ufak bir para karşılığında karşıdan karşıya geçiren- yoksul bir kayıkçı olan vasudeva'nın yanına yerleşir. vasudeva siddharta'ya gerçek bilgiye ve aydınlanmaya ulaşabilmesi için klavuzluk edecektir. romanın sonunda siddharta ırmakta gerçek bilgiyi bulur ve aydınlanır. romanda açıklanmaz ama vasudeva, sanskritçe'de "ırmak tanrısı" anlamına gelmektedir.
-
siddhartha. bir hint destanı, hermann hesse’nin bir anlatısıdır ve berlin’deki s. fischer verlag isimli yayınevi tarafından 1922 yılında ilk defa yayımlanmıştır. -
okurken siddhartha'yla birlikte o yollara düşüp gezdiğim, onunla birlikte düşündüğüm ve bana bir şeyler katmış kitaptır. kesinlikle tavsiye ederim. -
okuduğum en derli toplu kitap. ilk sayfasından sonuna kadar ağdalı dille bunaltmayıp, tekdüzelikle de sıkmamayı başaran, tam kararında, duru yalın ama etkili bir dile sahip, anlattıkları ile ise siddhartha'nın aydınlanma anını yaşadığı o nehri adeta yüreğimden akıtan, siddhartha gautama ile birlikte kendimi kaybettirip yeniden bulduran, felsefenin lezzetli olduğu, derinlikli, mutlak surette tekrar tekrar okuyacağım hermann hesse kitabı. başucu kitabı dedikleri tam da bu olsa gerek. tüm bu özellikleriyle sanırım hayatım boyunca okuduğum en güzel kitap olarak kalacak. onca güzel satır arasından. varoluşu özetlediğini düşündüğüm için en sevdiğim:
"her birimiz geçici olmanın tutkuyla karışık acıklı itirafıyız." -
"peki, neredeydi bu ben, bu öz, bu en son nesne? et değil bu, kemik değildi, düşünme değil, bilinç değildi, böyle diyordu bilgelerin bilgeleri." -
"bir başkasının yaşamı konusunda yargıda bulunmak bana düşmez. bir tek kendim, yalnızca kendim için bir yargıya varabilir, bir şeyi seçer ya da yadsıyabilirim." -
düşün, bekle ve oruç tut -
oryantalizm nedir sorusunu biraz kurcaladıktan sonra okumak daha faydalı olacaktır. -
tek oturuşta okunabilen kitaplardan. budist öğreti hikayeye buddha'nın da iştiraki ile yedirilmis, cok da güzel olmuş.
ana teması bilgelik olan fakat bilgeliğin bir öğreti ya da öğretmenden değil bizzat yaşayarak elde edilebileceği anlatılıyor. doğu felsefesindeki "bir" inancı, budizmde yer alan nirvanasiz ölümün tekrar doğum ve tekrar acı getirmesi konuları açık seçik işlenmiş. keyifle merakla okunabilecek bir eser. -
ilk sayfasından son sayfasına dek okuyucuyu sürükleyen, birçok soru sordurtan, bir şeyleri ciddi anlamda sorgulatan kitaptır. bu özelliklerinden ötürü bir tür kılavuz kitap olarak da görülebilir. -
ben genellikle geceleri uyumadan önce okudum ve içimi garip bir huzurla doldurdu açıkçası.
hayatımı değiştiren veya bana çok şey katan kitaplardan biri diyemem belki ama gecelerimin daha huzurlu daha sakin geçmesini sağlamıştır kesinlikle.
şiirsel anlatımını ilk sayfalarda biraz garipsediysem de sonra sonra çok hoşuma gitti. düz anlatılsa böyle sevmeyebilirdim.
kitaptan bir aforizma paylaşamayacağım ama; bir acının azalmasını "bir yaranın kabuk tutması" yerine "bir yaranın çiçeklenmesi" olarak anlatması benim için onlarca aforizmaya ve kitabın tüm öğretilerine bedeldi.