bir yanda birkaç asırdır batıya yönelim gösteren imparatorluğun köklerine kadar işleyen felsefe ve birlikte getirdiği nihilist düşünceler, öte yanda tarihin köklü derinliklerinden gelen mefkureci islam kültürü esintileri.. bu farklı duygu ve fikirlerin çarpıştığı fırtınalı bir aşk hikayesi.

peyami safa, pek çok kitabında olduğu gibi, romanını cemiyetin birbirinden taban tabana farklı anlayışlarını temsil eden iki erkek ve bu erkeklerin arasında kalan bir kadın üzerine kuruyor. yazarımız eserinde yer yer, bu gelgitli aşkın boğucu dalgaları içinde kendini yitiren karakterleri, suretine büründüğü üçüncü bir karakter aracılığıyla tahlil ederek adeta roman içinde kendisini konuşturuyor.

okuduğum romanlarının genelinde kadın karaktere güçsüz bir kişilik bahşeden peyami safa romanında yine bu tarzını kullanmış. fakat burda kadın karakteri, dünya savaşından siyasi, kültürel, toplumsal ve benzeri pek çok açıdan yeni ve yorgun olarak çıkmış bir devletin beden giydirilmiş hâli olarak görebilirsek, peyami safa'nın bu tarzının ataerkil düşünce tarzıyla alakalı olmadığını düşünebiliriz.

kişilik tahlilleri, psikolojik incelemeler, toplum mühendisliği... güzel bir anlatım ve güzel bir roman... özellikle "yazarın kendini konuşturduğu" olarak bahsettiğim kısımlar altı çizilesi.