sinan cemgil



  1. öldürüldüğünde babası adnan cemgil köylülere hitaben şu konuşmayı yapmış:

    "ben varlıklı bir aileden geliyorum. öğretmenim. ekonomik durumum oldukça iyi. oğlumu en iyi şekilde yetiştirdim. en iyi okullarda okuttum. ülkenin en güzide üniversitesi odtü'de okuyordu. hiçbir şeye ihtiyacı yoktu. ölmese yüksek mühendis çıkacak ve o da varlıklı bir hayat yaşayacaktı. fakat o sizin iyiliğiniz için öldü. bunu bilesiniz diye söylüyorum."

    öldürüldüğünde naaşı etrafında toplanan kişiler gene onu ihbar eden uğruna ölmü göze aldığı köylülerdi. bu kez de naaşı almaya geldiğinde sinan cemgil'in annesi nazife hanım köylülere yönelik şu konuşmayı yaptı:

    "bu oğlum sinan. bunlar da onun arkadaşları (kadir manga ve alpaslan özdoğan), kardeşleri. onlar da oğullarım. bu çocuklar, bu oğullar; bu ülkeyi, halkı, sizleri sevdiler. başka bir istekleri yoktu. her biri birer dehaydı. her biri üstün zekalı güzel çocuklardı. dileselerdi, düzenin adamları olsalardı, şimdi burada cansız yatmazlardı. birer milyoner olurlardı. ama onlar, halkı, sizleri sevdiler. sizin sorunlarınızı omuzladılar."
  2. herkesten alacağı bir şey olduğuna, sınıfsızlığa içten inandığı için herkese hocam diyen bu yüzden lakabı hoca kalan ve gencecik ölmesine rağmen benim diyen hocadan fazlası olan güzel devrimci. odtü de herkesin niye olduğunu bilmeden kullandığı hitabın sebebi.