1. izmir' in selçuk ilçesine bağlı bir köy. 2012 yılındaki marduk, maya takvimi muhabbetinden sonra iyice meşhur olmuş. tabi yerli halkta bu fırsatı değerlendirmiş. dar sokaklar artık bilumum hediyelik eşya vb. satan yerlerle dolu. tabi teyzeler kendi el emeklerini falan satıyor ama her yerde bulabileceğiniz fabrikasyon bileklikler, biblolar falan insana ne alaka dedirtiyor; çünkü çoğunun yöreyle ilgisi yok. evlerin epey bir kısmı pansiyona çevrilmiş. şarabı meşhur deniliyor ama hemen hepsi fabrika syon ev yapımı şarap bulabilmek için tanıdığınız olması şart gibi. sorduğum bir kaç kişi satışın yasak olduğunu söyledi ki doğrudur ama insanlarda bir çekince var bu konuda. bu halini görünce tanınmadan önceki halini merak ediyor insan. tabi yöre halkı bu durumdan memnunsa bizi ilgilendirmez sonuçta yaşayan kendileri.
  2. kıyamet mevzusuyla yürüyup giden köy. bedava şarap veriyorlar tadar misiniz diye şahsen bedava olan her şeyden çok hoşlanırım. merkezinde chpnin bi mekani vardi,kahvehaneden hallice. evet efendim adam gibi muhalefet neden yapilamiyor, un ufak bir göstergesiydi. tepede bi tane kilise vardı ben gittigimde tadilattaydı o da çok ahım şahım bi' yer degildi. onun dışında beyaz kucuk evler arada yeşillik meşillik var. izmire konu komşu gelince goturun işte efes e de yakın onun dışında abartmaya gerek yok.
  3. babamla ilk defa başbaşa tatile çıktığımızda gittiğimiz yer. doğayla iç içe olmayı sevdiğimden o kadar çok eğlenmiştim ki.. muhteşem bir balık yemiştim tadı hala damağımda. alkol tüketmediğimden şarap denememiştim ama illa ki bir gün tekrar yolum düşer, umarım..
  4. asıl adının "şirince a.ş." olması gereken, izmir'in selçuk ilçesine bağlı ticarethane, pardon köy.