candan erçetin'in seslendirdiği ve insanı ister istemez hüzünlendiren şarkı.
ankara'da kulaklığı takmış yürüyorum. kızılay'dan tandoğana doğru metro hatlarını takip ederek yürüyorum. bu şarkı başlıyor. duruyorum. ve şu sözler çakılıyor aklıma.

beni soracak olursan hayli kırgınım..
kırgınlık bir yana bir de şaşkınım..
tek tek anlayarak hatalarımı..
sevmeye çalışıyorum yalnızlığımı..
işte ben böyle bir hal içindeyim..
aslında derin keder içindeyim..
bazen bilmeyerek ne yaptığımı..
iyi, kötü, güzel, çirkin her biçimdeyim..
bazen isyan edip yalnızlığıma..
sana karşı ince bir sitem içindeyim..

sitem içindeyiz ama bunu söyleyecek yerimiz yok. kavga etmekten, tartışmaktan, hayatla mücadele etmekten yorulmuş benim gibi insanlar için bir sevgiliden ziyade hayatın ta kendisine yollanan şarkıdır bu.