son nefesim - luis bunuel

"son nefesim"i, luis buñuel'in dehasının ve bilgeliğinin yazınsal ispatı olarak tanımlamak yanlış olmaz. kitap bunuel'in hayatından yola çıkarak bellek üzerine düşüncelerini kapsayan bölümle başlıyor. "yarı biyografik" olarak nitelendirdiği kitapta, espritüelliği ve iyimserliğiyle deneme tadında bir eser sunuyor sinemaseverlere. doğumundan başlayarak sinemayla ilk karşılaşmasını, madrid'deki öğrencilik yıllarını, paris'e gidişini, gerçeküstücülüğe geçişini, yönetmenliğe başlayışını, ispanya iç savaşı'nı, amerika ve meksika'daki yaşamını sade ve akıcı bir dille anlatıyor. aşklarının ve düşlerinin yer aldığı sayfalar ise kitabın eğlenceli bölümleri... kitabın sonunda, bunuel'in yönettiği ve yapımcılığını üstlendiği filmler künyeleriyle sıralanıyor. kitap genel olarak sinemaseverlere hitap eder gibi gözükse de hem yönetmenin kullandığı dille hem de bellek, ölüm ve din (çoğumuzun bildiği üzere buñuel bir tanrıtanımazdı) gibi "derin" konulara dair fikirleriyle tüm okurlar için çok ilgi çekici bir kitap.