1. kişinin toplum içerisinde kendini rahatsız hissetmesine denir. bu rahatsızlık korku, endişeyi beraberinde getirir. kişi hareketlerine odaklanamaz yoğun bir telaşa kapılır. bu telaşın sebebi herhangi bir hata yapıp toplum karşısında rezil olmak korkusundan kaynaklanır.
    tedavi edilmediği ve ilerlediği takdirde nevrotik olan bu rahatsızlık, psikoza çevirebilir kendini.
    hastalık psikotik bir evreye ulaşmadığı sürece (bkz: fobik nevroz) olarak seyreder.
    hasta korkularının yersiz olduğunu bilse dahi endişe etmekten alıkoyamaz kendini.

    ancak(!),
    milletçe ''ne denli manyak olduğumuzu'' izah etmek için bir çok kişi
    ''yeea çok farklıyım. beni kimse anlamıyor.'' zirvedeki yalnızlığını oynayanlar, vay efendim ''gözüm öylesine karadır ki, ayağınızı denk alın.'' mesajı vermeye çalışan korkaklar, bonibon yer gibi ota boka hap atan kişi potansiyeli yüksek bir ülke olmamız bakımından şöyle bir deformasyon var devlet hastanelerinde. -hatta bu özellerde de pek sık rastlanabilir bir durum.-

    gün içinde pek çok ciddiyetsiz ve gereksiz yere ilaç yazdırmak isteyen bu arkadaşlar yüzünden, doktorlar ''sözde'' hastayı dizginlemek,-belki-başından savmak için bir takım ilaçlar yazıyorlar. bu ilaçların bir kısmı gerçekte bünyeye çok fazla etkisi olmayan ve ''sözde'' hastanın psikolojikman kendisini iyi hissetmesi için veriliyor.. dolayısıyla gerçekten ihtiyacı olan hastaların da bir kısmı arada kaynıyor. tabii bu şekilde ciddiyeti olan bir hastaya önünde sonunda bu panik durumunu asgari şekilde yaşatacak ilaçlar veriliyor.

    tavsiyem; çok elzem olmadığı takdirde ilaç kullanmayınız. ciddi bir rahatsızlığınızın olup/olmamasını uzman kişilerden destek alarak öğreniniz. şayet durum normal karşılanıyorsa, ve siz ''bir yerlerde hala sıkıntı var'' diye diretiyorsanız muhtemelen böyle bir sıkıntı yoktur, kendi (bkz: hüsnükuruntu) nuzdur. bu gibi durumlarda alternatif tıp sizin için daha faydalı olacaktır.
    ozeus
  2. kişinin hayat kalitesini ciddi anlamda düşürür. okul hayatında iş hayatında topluluk önünde yapılacak bir konuşma kabusa dönüşür. bu ınsanlar konusmaktan cok ıyı bır dınleyıcılerdır.bırcok konuda potansıyellerını yansıtamaz gerı planda kalmak ısterler.tedavı edılmelısı onemlıdır.ömür boyunca çekilecek bir yük değildir.