"spor giyim aşırı pahalı değil, alım gücümüz aşırı düşük" diyerek karşı çıkacağım önermedir.

iktisat mezunu bir yüksek lisans öğrencisiyim, kredi alarak gelecekteki işimden borçlanıyorum. alım gücüm yerlerde, ama dün gidip kendime 900 liradan 585 liraya düşen columbia montu aldım. yaz gelirken fiyatları %35 aşağı çekmişler.

pahalı mı? evet, benim için pahalı.

peki buna değer mi? evet, benim için bu parayı vermeye değer, çünkü kamp yapmak gibi bir zevkim var ve tek çıksam, etrafımda kimse olmasa bile bu şekilde kendimi daha mutlu hissediyorum. sadece iyi hissettiğim veya kaliteli olduğunu düşündüğüm için değil, ayrıca marka güven veriyor.

peki zengin olsaydım? trilyon dolar kazananlar grubunda olan adam milyar dolarlık yat satın almayacak da kim alacak? bundan daha doğal bir şey yok.

işçi emeği sömürülüyor special editi:

bangladeş'teki işçinin 1 dolar ile yaşamını sürdürmesi elbette zordur ve elbette her birimiz dünya üzerindeki yaşam standartlarının yükselmesini arzu ederiz. öte yandan duygusal yaklaşımımız şu gibi gerçeklerin ve bu gerçeklerin ne olmadığının fark edilmesini zorlaştırıyor:

1) bangladeş ekonomik anlamda bizden çok daha kötü, sanayileşememiş bir üçüncü dünya ülkesi. piyasada herhangi bir uzmanlığı olmayan insanların emek bolluğundan daha fazla bir şey yok (bu, ülkeleri zaten kötü durumda, müstehak onlara anlamına gelmiyor, aksine devletin eğitimi güçlendirmesi gerekliliğini işaret ediyor).

2) eğer ülkedeki ortalama ücret seviyesi bundan daha yüksek olsaydı, o fabrikalarda çalışmaya gönüllü bir işçi bulunamazdı (işçiler süper mutlu işe gidiyorlar; zaten bir google çalışanları, iki bangladeş'li işçiler, anlamına gelmiyor).

3) gelen doğrudan yatırım, aynı zamanda bangladeş ekonomisinin kalkınması için hayati bir öneme sahip. türkiye'nin kendi otomobil markası olmamasına rağmen otomotiv sektörünün toplam ihracattaki yerinin %15 olması gibi.

ayrıca; "columbia gibi bir marka için işçiye ödenen 1 dolar nedir ki" şeklinde tepki bekliyorum. elbette columbia daha fazla ücret ödeyebilirdi, ama ücretin piyasa ortalamasının çok üstünde olması bir iş biçimi değildir, sosyal yardım programıdır. ikisi farklı şeyler.

konuyla ilgili daha fazla okuma için,

tercih: bir serbest ticaret ve korumacılık öyküsü - russell roberts