1. en sevdiğim divan edebiyatı parçalarından biri. belki de çok okumadığımdan böyle düşünüyorumdur, bilemiyorum. redifi su kelimesi olduğundan bu ismi almış bir kaside.

    !---- spoiler ----!

    saçma ey göz eşkten gönlümdeki odlare su
    kim bu denli tutuşan odlare kılmaz çare su

    âb-gûndur günbed-i devvar rengi bilmezem
    ya muhît olmuş gözümden günbed-i devvare su

    zevk-i tiğinden aceb yok olsa gönlüm çak çak
    kim mürur ilen bırakır rahneler divare su

    suya versin bağ-ban gül-zarı zahmet çekmesin
    bir gül açılmaz yüzün tek verse bin gül-zare su

    ohşadabilmez gubarını muhharir hattına
    hame tek bakmaktan inse gözlerine kare su

    arızın yadiyhle nem-nak olsa müjganım nola
    zayi olmaz gül temennasiyle vermek hare su

    hayret ilen parmağın dişler kim etse istima
    parmağından verdiği şiddet günü ensar'e su

    eylemiş her katreden bin bahr-i rahmet mevc-hiz
    el sunup urgaç vuzu için gül-i ruhsare su

    hâk-i payine yetem der ömrlerdir muttasil
    başini taştan taşa urup gezer avare su

    zerre zerre hâk-i der-gâhina ister sala nûr
    dönmez ol der-gâhtan ger olsa pâre pâre su

    zikr-i na'tin virdini derman bilir ehl-i hatâ
    eyle kim def'-i humar için içer mey-hâre su

    yâ habibu'llah yâ hayru'l-beşer müştâkinim
    eyle kim leb-teşneler yanip diler hemvâre su

    sensin ol bahr-i keramet kim şeb-i mirâc'da
    şeb-nem-i feyzin yetirmiş sâbit ü seyyâre su

    bîm-i dûzah nâr-ı gam salmış dil-i sûzânıma
    var ümîdim ebr-i ihsânın sepe ol nâre su

    yümn-i na'tinden güher olmuş fuzûli sözleri
    ebr-i nîsandan dönen tek lü'lü-i şeh-vâre su

    hâb-i gafletten olan bîdâr olanda rûz-ı haşr
    hâb-ı hasretten dökende dîde-i bîdâre su

    umduğum oldur ki rûz-i haşr mahrûm olmayam
    çeşme-i vaslın vere ben teşne-i dîdâre su

    gam günü etme dil-i bîmârdan tiğin diriğ
    hayrdır vermek karanu gecede bîmâre su

    iste peykânın gönül hecrinde şevkim sâkin et
    susuzum bir kez bu sahrâda benim'çün ara su

    ben lebin müştâkiyim zühhâd kevser tâlibi
    nitekim meste mey içmek hoş gelir huş-yâre su

    ravza-i kûyuna her dem durmayıp eyler güzâr
    aşık olmuş gâliba ol serv-i hoş-reftare su

    su yolun ol kûydan toprağ olup tutsam gerek
    çün rakîbimdir dahi ol kûya koyman vâre su

    dest-busı arzusiyle ger ölsem dostlar
    kûze eylen toprağım sunun anınla yâre su

    içmek ister bölübülün kanın meger bir reng ile
    gül budağının mizâcına gire kurtare su

    tînet-i pâkini rûşen kılmış ehl-i âleme
    iktida kılmış tarîk-i ahmed-i muhtâr'e su

    seyyid-i nev'-i beşer deryâ-yi dürr-i istifâ
    kim sepiptir mu'cizâtı âteş-i eşrâre su

    kılmak için tâze gül-zâr-i nübüvvet revnâkın
    mu'cizinden eylemiş izhâr seng-i hâre su

    mu'cizi bir bahr-i bî-pâyân imiş âlemde kim
    yetmiş andan bin bin âteş-hâne-i küffâre su

    !---- spoiler ----!
  2. divan edebiyatı şiir türlerinden methiye'nin özel bir türü olan naat şeklinde yazılmıştır.
    bir kişiyi övmek için yazılan şiirlere methiye, özel olarak da hz. peygamberi öven şiirlere naat denirdi.
    su kasidesi tüm divan edebiyatına damga vuran bir naattır.