metallica'nın son albümünde yer alan enstrümantal parçası. önce sakin kafayla dinlemenizi tavsiye ederim. zira ikinci bölümünde harika bir üç solo var. önce kirk'ün tatlı solosu, sonra james'den beklenmeyecek hızda bir solo, sonra kirk'den wah babam wah! ama benim için önemli olan melodi çokluğu. ritimleri harcamamaışlar yani. sonlara doğru lars, allah ne verdiyse yükleniyor ama o kadar işte. snare tonunu bu albümde beğenmiyorum zaten. kirk'ün o tatlı solosu bağımlılık yapabilir uyarayım. ama o soloyu james yazmıştır.