2001: a space odyssey'den sonra, defalarca izlediğim en sevdiğim bilim kurgu filmlerden. gereksiz aksiyondan çoğu uzak; uzayın, boşluğun, bilinmeze yolculuğun kimi huzurunu kimi gerilimini sakin ve koşmadan anlatıyor. boşlukta süzülen teknoloji ve psikolojilere uzayın vahşi sakinliğini çok iyi yansıtmış.

Güneş tüm enerjisini tüketmek üzeredir. artık dünyayı ısıtmamakta ve insanlık yeniden buzul çağı'nın eşiğindedir. Bir grup bilim insanı, İcarus LL adlı uzay aracıyla güneşin merkezine doğru yola çıkar. Bu son şanslarıdır, dünya'daki son nükleer kaynakları bu proje için harcamışlardır. icarus L görevi bilinmeyen bir nedenle başarısız olmuştur.

icarus ll görevinin amacı, icarus l görevinin gizemi, bir grup bilim inanının, uzun uzay yolculuğu ve misyonları gereği üzerilerinde oluşan baskının psikolojik etkilerini aktarmaktadır. Filmin en etkilendiğim yanı, içerisinde bulundukları mekanları (uzay araçlarını) iliğine kadar bize hissettirmesidir. uzaya ve uzay araçlarına olan ilgimi tatmin edicidir. en iyi bilim kurgu filmleri sıralamamda, 2001: a space odyssey ile birlikte üst sırayı paylaşmaktadır.