the antlers' ın en sağlam albümü hospice' ın belki de en sağlam şarkısı. sylvia' nın depresifliğin ve histerinin nabzını yoklayan eserlerin pek çoğuna öyle ya da böyle malzeme edilmesine yeri gelince içerleyen biri olarak beni bile kendisine çekmişti.

sanırım yığınla "bu gecenin şarkısı" adayını geride bırakarak kazanan oldu, ki bunu kesinlikle beklemiyordum. bir şeyleri nihayetinde serbest bırakıp ifşa etmenin ve bunun karşılığını görüp üstesinden gelmeyi en azından denemenin rahatlığını " i wanna stand in the middle...swing around 360 degrees, with my eyes open...i' ll give you everything, everything, everything now." (bkz: first field - the antlers) şeklinde mırıldanarak hafif bir gerilim, heyecan ve huzurla yaşayacağımı düşünürken; beni geçtiğimiz birkaç aydaki durumumu özetleyebileceğim sylvia' ya yeniden getiren bugüne ve bu geceye de ayrıca teşekkür ediyorum. (bkz: can't you see what you are doing? can't you see i'm scared to speak, and i hate my voice 'cause it only makes you angry... i only talk when you are sleeping. that's when i tell you everything. and i imagine that somehow you're going to hear me...)

ve tüm bunlar, içine hapsedilmiş olduğum huzursuz orijin noktasından tam da çıktığımı düşündüğüm sırada beni tekrar oraya tıkmak içinmiş. ne yapalım, bir dahaki kaçış girişimine dek sylvia dinleriz artık.