cesar franck'ın yazmış olduğu re minör senfoni.
1.lento-allegro non troppo
2.allegretto
3.allegro non troppo

bu ünlü yapıtını çok sevdiği öğrencisi henri duparc'a adamıştır.

senfoni, getirdiği bazı yeni mimari ve teknik özellikler nedeniyle tepkiler uyandırmış, karşıt yargılara "mingon" operası bestecisi a.thomas bile katılmaktan çekinmemiştir.

bu yeniliklerin başında yapının "dönemsel biçim" ilkesine dayatılması, ikinci bölümde "ingiliz kornosuna" önemli bir görev verilmesi gelir. bu görüşler besteciyi üzmekle birlikte şu inancını değiştirmekten alıkoymamıştır:
" bir yapıt savaşım getirmelidir. çünkü sanatçı ona yüreğinin bir parçasını, acı, deneyim ve anılarını bırakmıştır. "

birinci bölüm (lento-allegro non troppo) yapıtın temel yapısını oluşturan tümceyle başlar, orkestranın enerji kesişleriyle kaybolarak yerini 16 ölçülük beş ayrı fikirden kurulu ikinci izleğe bırakır(bkz: izlek) . yan düşünler kemanların sunduğu bir şarkıyla oynak ve parıltılı bir geçiştir.

ikinci bölüm(allegretto) ingiliz kornosundan yansıyan acılı bir ezgidir. sonra kemanların sunduğu yumuşak bir ezgiyi klarnetten gelen bir diğer ezgi izler. bölüm maden nefesli çalgılar ve arpın akorlarıyla biter.

"dönemsel biçem"e göre ilk bölümdeki ana izlek üçüncü bölümde(allegro non troppo) belirir, onu hemen ardından ikinci bölümün ilk ezgisi senkoplarla izler. ana izlek fagot ve çelloların verdiği dinamik bir figürdür. senfoni bu figürün görkemli yinelemiyle biter.