tdk anlamı “insanın kötü, güç durumlara karşı koyabilme gücü, kaldırma, katlanma” şeklinde olan tahammül kelimesizin bulunmama anlamını içerir hali. tanımdaki kötü, güç durumlar yerine artık neredeyse her kelimeyi yerleştirebileceğimiz bir ruh halindeyiz gözlemlediğim kadarıyla. giderek yalnızlaşıyoruz, giderek ayak uydurmakta zorlanıyoruz. çok fazla dinlemeye, sohbet etmeye, başkaları için bir şeyler yapmaya, kendimizi bir alt perdeden ifade etmeye vaktimiz yok; tahammül becerimiz kısıtlı. kuyruk beklemek istemiyoruz, önce bizim işimiz halledilsin istiyoruz, bir soru sorduğumuzda ilk duyulan ses bizimki olsun diyoruz. gittiğimiz yerlerde gördüklerimizi hızlıca tüketip, başka yerde olmayı arzulamaya başlıyoruz. yeri geliyor; nice zamandır gözlerine bakarak uzun uzun sohbet etmediğimiz annelerimiz bütün aklına gelenleri bizi gördükleri ilk 15 dakikaya sıkıştırarak anlatmaya çalıştığında onları da ilgiyle dinlemeye tahammül edemiyoruz. trafikte ışık kırmızıdan döner dönmez hareket etmeyen araca korna, küfür girişiyoruz. değişimin ve devinimin her daim var olacağını, dengelerin zaman içerisinde yerine oturacağını bilmemize rağmen burada dahi birbirimize tahammül göstermede zorlanabiliyoruz. sıranın kendimize gelmemesi adına perdeleri biraz daha açıp, günışığını içeri davet etmekte fayda var sanki.