tehlikeli ilişkiler - pierre choderlos de laclos

Tehlikeli İlişkiler bir entrika’nın öyküsüdür. Entrika çevirmek her zaman birini bir şeye “inandırmaktır”; her entrika yalanlardan oluşan bir yapıdır; entrikaya inanmak öncelikle insanların etkilenebileceğine inanmaktır.
Tehlikeli İlişkiler’in anekdotik bölümü çoğu zaman bu yapıtın çağdaşı ya da ardılı olduğu erotik küçükleri düşündürür; bu entrika Crébillon, Nerciat, Sade’da gördüğümüz entrikalara benzer; özgünlük baskı aracının artık güç değil ikna olmasında yatar. Yalan baskının sadece en ince aracıdır: Ayartılacak insanın zihninin bir parçasını etkilemek ve bu parçanın da kişiliğin bütününe baskı yapması. Ve okuyucu gizem içinde kaldıkça daha bir hisseder bu baskıyı (...)

Tehlikeli İlişkiler bir irade mitolojisidir; ve burada irade ve cinselliğin sürekli karışması en güçlü eylem araçlarıdır.

İrade ve cinsellik birbirine karışır, çoğalır, tek bir alan oluşturur çünkü Laclos cinselliği bir baskıya bağlı olmanın çok daha ötesinde, çok daha şiddetli bir biçimde hisseder, ona göre irade cinsellikten ayrılmaz, tersine kitabın erotik alanının temellerinden birini oluşturur.

Kitabı küçük çapta ve neredeyse gizli bir başyapıt özelliği kazandığında Laclos şöyle demiştir: “Bu dünyada ben öldükten sonra bile yankılanacak bir yapıt yaratmak istedim.”
André Malraux, 1939
kaynak: http://www.dr.com.tr/Kitap/Tehlikeli-Iliskiler/Choderlos-De-Laclos/Edebiyat/Roman/Dunya-Klasik/urunno=0000000368550

***

"Mösyö de Merteuil'in koynuna girdiğimde bakireydim. Bana bir şey öğretecek anı güven içinde bekliyordum. Çekingen, ürkek bir tavır içinde olmak gerektiğini düşündüm. Kimine çok tatlı, kimine çok acı gelen o ilk geceiy ben ancak bir deneyim fırsatı olarak karşıladım. Acısına, zevkine, herşeyine iyice dikkat ettim.

(...) Kendisine karşı böyle ince ve kibar davranmam karşılık buldu ve bizim dindar hanıma mektup yazarken masa işlevi gördü bana. Ona böyle bir kızın yatağında, daha doğrusu kollarında ve vefasızlık da ederek yazılmış, halimi, yaptıklarımı da olduğu gibi anlatan bir mektup göndermek keyiflendirdi beni doğrusu. Emile mektubumu okurken kahkalarla gülüyordu.

(...) Daha ne söyleyeyim size ben? Seviyorum, evet, çılgınca seviyorum. Bende bu aşkı uyandıran, bu sözü söylememi kaç kez istedi de bir kere bile duymadı ağzımdan. Ona bunu bir kez olsun duyurabilmek zevkini tadabilmek için canımı bile verebilirim ama olmaz, söyleyemem, söylemem doğru olmaz! (...) Bana karşı direnebilme cesaretini göstereceğini sanan o şahane kadın yenildi sonunda işte sevgili dostum! Evet sevgili dostum, benim oldu o artık, tamamen benim oldu. Dünden beri bana vermediği bir şey kalmadı artık. (...) Kendine geldiğinde artık boyun eğmiş, mutlu fatihine teslim olmuş bir kadındı... (...) Tam ve karşılıklı bir esrime oldu bizimkisi. Hayatımda ilk kez zevkten sonra da geçmedi sarhoşluğum.