1. insanlar bunları tartışıyor falan da bunu eleştirenler de boş vakitler de bilimsel makale mi okuyor felsefi akım mı öğreniyor sanki.öyle olsa bile insanlar koyun mu olmak istiyor bırakın olsun ot gibi mi yaşamak istiyor bırakın yaşasın.
  2. aklımın bir türlü almadığı eylem. şöyle sınıflandırabiliriz:

    1. spor müsabakalarını konuşmak (özellikle futbol)
    2. dizileri konuşmak (game of thrones)
    3. yarışmaları konuşmak (survivor)
    4. televizyon ile alakalı olmasa da bilgisayar oyunları hakkında konuşmak (özellikle league of legends)

    o kadar yabancı kalıyorum ki böyle şeylere, insanlar şaşırıyor. hayatımda ne futbol maçı izledim, ne game of thrones izledim ne de survivor izledim. konusu çok ilgimi çeken diziler olursa belki açıp izliyorum bir iki sezon. sonrası sıkıyor. 4-5 yıldır da televizyonu açmıyorum. açıkçası konuşmaları gördükçe de bu kararımın ne kadar yerinde olduğunu anlayabiliyorum. 90 dakikalık maçı 3 saat tartışmak nasıl bir yetenektir? hele de iş fanatizme varınca, holiganlığa ulaşınca ve alınganlık/agresiflik ortaya çıkınca çok çok daha kötü.

    ciddi ciddi bir sürü insan toplanmış. bir tane adada, senaryo olduğu bariz belli olan olaylar üzerinde kafa patlatıyor. yok o orada sigara içmiş, yok o yarışmamış, yok çok dürüstmüş oy vermeliymişiz. o onu arkadan bıçaklamış, o bunu yapmış vesaire. bakın program 2 saat, futbol maçı 90 dakika, diziler de 1-2 saat arası değişiyor. konuşması ise sonsuz. ne kafalar patlatılıyor, ne teoriler üretiliyor, neler...

    arkadaşlar giden zamana yazık. facebook, twitter, instagram, survivor, league of legends, game of thrones muhabbeti, galatasaray, fenerbahçe derken kendimize zaman ayıramıyoruz.

    ha bir de bu işin "sanki izlemeyip ne yapıyorsunuz atom mu parçalıyorsunuz"ci ekibi vardır. onları da çok seviyorum. adamın hayatında böyle bir olgunun olması olasığı bile yok demek ki.