filmi 21. gezici festival 2015 kapsamında dün gece izledim. çok dinamik bir filmdi ve yüzlerce rakam telaffuz edildi. süresi de 100 dakika olunca sonlara doğru biraz yorucu olması dışında çok etkileyici bir filmdi. 80'li yıllarda başlayan ve ingiltere'de margaret thatcher ile abd'de ronald reagan ile billurlaşan neo-liberal politikaların kitleler üzerindeki etkileri çok çarpıcı bir dille anlatılmış. neo-liberal politikalar, özelinde vergi adaletsizliği, finans kapital, bankalar ve yöneticileri rakamlarla derli toplu bir şekilde teşhir edilmiş. mesela, büyük şirketlerden birinin ceo’su yirmi yıl kadar önce bir çalışanın ortalama maaşının on katını kazanırken, bugün bu oran 200 katına yükselmiş durumda. oxfam’ın rakamlarına göre, dünyanın en zengin 80 kişisinin serveti en yoksul 3,5 milyar insanın kazancının toplamına eşit. 2008 krizi de bütün dünyada, sistemi herkesin yararına olacak biçimde dönüştürmek yerine bu farkı daha arttırdı.

röportajların yanı sıra michael moore tarzı performatif eylemlerden yararlanan russell brand, bizleri önce doğduğu essex’e, ardından new york’a götürüyor. esnek üretim koşullarında geniş çoğunluğun yarattığı artı değerin, tepedekiler tarafından nasıl lüks bir hayat tarzına dönüştürüldüğüne tanıklık ediyoruz. kralın yeni giysileri, bu çıplak gerçek karşısında değişim talep ediyor.

!---- spoiler ----!

35 yıldır %1'lik kesim için devrim yapıldı. şimdi kalan %99 için devrim yapma zamanı

!---- spoiler ----!