caanım lanthimos hollywood'a kurban gidecek.

filmi hiç düşünce ile (evet, hiç), sebep sonuç ilişkisi kurmadan, akışa kaptırarak izlerseniz belki bir oluru var. hatta gerilmek, az buçuk keyif almak da mümkün. ama daha fazlası değildi, benim için. lanthimos için sebep sonuç önemli değildir, nedenlerde boğulmaz, mantık aranmaz demeyin, kalbinizi kırarım :p lobster'da ne çok şey bulmuştuk o nedenlerden bağımsız, o mantıksızlık içinde, değil mi?

filmin ilk bölümü, ruhsuz, kameraya oynarcasına donuk diyaloglarla sunulan burjuva steril aileye yönelik eleştirinin güzelliği ve lanthimos filmi olmasından hareketle yükselen beklentiyle birlikte ikinci yarıda çok daha fazlasını bulacağınız umudunu veriyor...oysa durum bunun tersi. film bence oldukça zayıf bir senaryoya sahip, burjuva eleştirisini kadim bir yunan hikayesine yedirmeye çalışan, eli ayağı çok dolaşmış, eleştirisi kayıp bir filme evriliyor. batılı toplumlara bu eski mitolojik hikayeler belki bizlere geldiğinden çok daha fazla çekici geliyordur, bilemiyorum. ancak durum buysa bile burjuva toplum eleştirisini de, bu hikayeleri de çok daha naif, çok daha estetik göndermelerle izlediğimiz filmler görmüştük (bkz: michael haneke) . lanthimos'un bu filmi o ustaların at koşturduğu kulvarda değil.