iron maiden'ın son albümü olan the book of souls'un en iyi şarkılarından biridir benim için. 13.33'lük süresiyle uzun gibi dursa da sıkmaz insanı. ki son albüm genelde uzun şarkılardan oluşmakta. bu yüzden iron maiden tarihinin en uzun albümü. şarkınun yapısına bakacak olursak girişte akustik gitarla bass gitar çok hoş bir uyum göstermiş. bassın sert tonları gizemli bir hava vermiş introya. sonrasında sözlerin melodisini oluşturan gitar soloyla ana riff giriyor. sözlerde ara ara "ooo o o ooo"lar var elbette. bu iki unsur zaten iron maiden klasikleri. grupta birden fazla solo çalan gitarist olması zaten en güzel şeylerden biri. bunu bu şarkıda yine görüyoruz. çok daha farklı bir tonda çok daha farklı bir havada çok hoş sololar ardı ardına geliyor. şarkının incelemesi bu kadar yeter. bu albümden ilk dinlediğim şarkıydı bu (speed of light'ı klibiyle birlikte izlediğimi saymazsam). biri gelip bana "bunu 20-30 yıl önce çıkarttılar nasıl bilemezsin" dese inanabilirim. tam o eski heyecanlar eski havalar var şarkıda. ki albümün geneli sevdiğimiz iron maiden tarzında, o buram buram heavy/glam metal havasında. yanlış hatırlamıyorsan nick mcbrain (steve harris de olabilir) bir röportajında bu albümün son olmayacağını söylemişti. öyle olsa da kimse itiraz etmezdi sanırım. zira böyle bir albümle veda gayet de güzel olabilirdi. ama yine böyle bir albüm gelecekse elbette devamının gelmesini isteriz.