Salgado’nun dünyanın dört bir yanında çektiği fotoğraflar ve müzikleriyle etkileyici bir belgesel.

Ama eldeki malzeme o kadar kuvvetli ki çok daha iyisini umut etmiştim. Yer yer etliye sütlüye karışmayan tavrı, yer yer felaketlere doğru genişleyen sorunların kaynağını basitçe “ yerel yönetimlerde” görme eğilimi, koca bir coğrafyadan geçerken tek bir kıta insanının söz söylemezliği, “konuşmanın” belgesel boyunca Avrupalıya özgülüğü. Afrika’da yaşayan halkın bir yerde maddeleştirilmesi ya da evcilleştirilmiş bir hayvan ile olan iletişim hissi ile sunulması; onlarla iletişimin 3. Kişilerin kurallarına bağlanması ve “arkadaşım” diyebillirken izin çıkmadığından arkadaşa verilen sözün tutulamazlığı.

Salgado'nun down sendromlu oğlu ile ilgili belgesele yansıtılanlar, sarf edilen cümleler. Bir balinayla iletişim kurup arkadaş olan o sanatçının kızı ile iletişiminin renksizliği, daha neler neler. Çok daha iyi olabilirdi. Film, çok aşırı beğenilmiş kitlelerce, burada bırakıyorum, mahalle baskısı ağır gelmeden.

Tüm bu eleştirilerim filmi tavsiye etmeme engel değil, izleyin, size daha iyisini fısıldayacaktır belki de bu film. trailer