6 yaşında çocuk felci geçiren gazeteci ve şair mark o'brien'ın; kendi deneyimlerinden yola çıkarak yazdığı, "on seeing a sex surrogate" makalesini temel almış bu film.
Makale:http://thesunmagazine.org/…g_a_sex_surrogate?page=2
makaleden bir bölüm:
"ne zaman cinsel duygularım veya düşüncelerim olsa, kendimi suçlu ve kabahatli hissederdim. ailemde hiç kimse benim yanımda cinsellik hakkında konuşmazdı. benimsediğim düşünceye göre; cinselliği asla düşünmeyenler sadece "kibar" insanlar değildi, "hiç kimse" düşünmezdi. ailemin dışında kimseyi tanımazdım, o yüzden bu prensip beni derinden etkilemişti, insanların barbie ve ken’in erdemli aseksüelliğini taklit etmesi gerektiğine, oramızda bir “oramız” yokmuş gibi davranmamız gerektiğine inanıyordum.”
“rehabilitasyon hastaneleri engelli insanlara cüzdan dikmeyi, tekerlekli sandalyeden yemek pişirmeyi öğretirler de, neden zedelenmiş kendilik imgesiyle başa çıkmayı öğretmez? bu hastanaler engelli insanlara cinsellik aracılığıyla sevmeyi ve sevilmeyi, veya sıradışı bedenlerimizi nasıl seveceğimizi neden öğretmezler.''