bu belgeselle izleme şansı bulduğumuz kayıtlar olmasa okuduğum bir kaç parça şeye dayanarak thelonious monk'u hala kibirli ve mesafeli birisi olarak hayal etmeye devam ederdim büyük ihtimal. belgesel ne yazık ki monk'u bize yine çok iyi tanıtamıyor, daha iyi olabilirdi. ama en azından bu belgeselle birlikte monk'un deliliğine, umursamazlığına, saflığına, içten gelen yaratıcılığına ve müzikal coşkusuna (belki tek kelimeye sığdırmak gerekirse meczupluğuna) tanıklık etme imkanımız oluyor.