bana kalırsa, tüketirseniz tükenirsiniz de. (çok alacalı bulacalı bir giriş yaptım aman oyy.) karşınızdaki insanın fikrine, bilgisine, sevgisine, ilgisine bir şeyler katıp, üretmeye davet etmezseniz, olduğu gibi insanı alır tüketirseniz, kendiniz de kısa zamanda güvensizliğin, huzursuzluğun ve nevrotik kaygıların ( geçen gün yine abarta abarta yeriyorum. ) içinde tükenirsiniz. aynısını kitaplar için de düşünüyorum. yazarın fikrinin üstüne kendi fikrimi ortaya koymazsam yazarı tüketmiş gibi hissediyorum.

üretmeyen insanların, tükettiklerinde seçici olduklarından kendilerini üstün görme sebebi nedir peki? yani dinlediği müziği, izlediği diziyi, aldığı kıyafeti kendisi seçti diye kendisi üretmiş gibi takındığı tavırları soruyorum. kendisi yapmadıktan sonra bu kadar değer vermesi neyi ifade eder?

aslında ben başka şeylerden bahsedecektim ama biranda konuyu sündürmüşüm. bahsedeceğim şeyler az çok şurada da yazılmış.