1. çiya sofrası nın haberinde okumuştum; anadoluda yaratıcı yemekleri yoksullar yapar, zengin her istediği malzemeye ulaşabilir ancak yoksul elindekiyle en iyisini, en farklısını yapmak zorunda.

    bana çok doğru gelen bir sözdür. anadoluda yemek kültürünün böyle geliştiğine inanırım.
  2. fast food dediğimiz kültür bizde de ne yazık ki artarak devam ediyor. dışarıya çıktığım zaman inanılmaz bir yiyecek çılgınlığı ile karşılaşıyorum. haberlerde ne duyulursa duyulsun, dünya yansa umurumuzda değil diyen bir millet var. daha kaliteli yerlerde haliyle yemeğe ödenen ücret de artıyor. bazen akıl erdiremiyorum " tavuk döner+ayran= 3 tl" şaka mısın arkadaşım?

    bilinçli tüketici olmak gerekiyor bu noktada.3 liralık sözde ekmek arası tavuk dönerin neden ibaret olduğunu önemsemeden mideye indirmemesini bilmek lazım. ben ne yapıyorum? zorunda olmadıkça dışarıda yemiyorum, yersem gerekten bilindik yerlerde ki daha hafif şeyleri tüketmeye özen gösteriyorum. her gün evimden düzenli olarak iş yerime yemek taşıyan bir tipim ayrıca. mevsimin getirilerini en iyi şekilde değerlendirmeye çalışırım. biraz üşenmemek de önemli.

    genel olarak baktığımız zaman global düzene ayak uydurma derdinde türk mutfağı da . daha hazır gıdalar, endüstriyel üretim ve beraberinde gelen tüketim.
  3. sucuk, pastırma, yoğurt, turşu, peynir gibi fermante gıdaları; uzun raf ömrü avantajı ile göçebe hayat yaşayan türklerin bulması olası. yanlarında bu gıdaları taşıma kolaylığı sundu. diğer taraftan yerleşik düzene geçildikten sonra ege otları ve zeytinyağı, akdeniz salataları, doğu anadolu hayvancılık, karadeniz balıkçılık, güneydoğu anadolu kebaplar, ermeni ve rum mezeleri ve iç anadolu tahıl grubu... ayrıca hem üzüm hem tahıl yetişmesi, anadolunun rakı, şarap ve bira üretim avantajını da eklersek türk yemek kültürü değil belki türkiye yemek kültürü'nün oldukça zengin olduğu söylenebilir. şuan çok şanslı bir coğrafyada yaşıyor olsakta en hızlı yozlaşan ve yemek kültürünü koruyamayacak olan ülke olmamız olası. şuan müthiş bir fastfood pompasına maruz kalıp tohumunu, toprağını kaybeden ülke konumunda hızlı adımlarla ilerliyoruz.
  4. tarhana ve av hayvanlarının yahnisinden ibarettir. yemek kültürü yerleşik toplumlarda gelişir. göçebe topluluklar ne gasp ederlerse onu yerler. şu an anadolu'da pişirilen yemekler bu coğrafyanın insanlarının yemekleridir. zeytin yağlılar rumların et yemekleri arapların mezeler ermenilerindir.