hiç gitmediğim, görmediğim halde bana ankara'yı sevdiren şarkı:

son kuşlar da geçiyor,
biten bir sevda gibi
uyanıyor ankara
günün ilk saatleri

sokaklar dolar şimdi
bakmadan yağan kara
başlanıyor her günkü
yaşama kaygısına

işe koşar kimimiz,
kimimiz iş bulmaya
sanki sonu görünmez
bir yol gibi bu dünya

düşe kalka bu yolda
sevdası, kavgasıyla
birer özlemdir bunlar
yalanı dolanıyla

bilinmez ne getirir
bize gelecek günler
hergün yeni bir umut,
her gün yeni bir dünya

akıp gidiyor yaşam
sel gibi sokaklarda
sürüklüyor her şeyi
yorgun umutları da

akıp gitse de yaşam
gelmiyor bırakmaya
karşı durmaktır yaşam,
tükenmemektir asla

karşı durmaktır yaşam,
onurla ve sabırla
yüreğinde duymaktır
sevdanı umudunla