cemal süreya'nın en güzellerinden.

bu adamı okudukça aşık olduğu kadını düşünüyorum sonra kadınlar diye düzeltiyorum. şu şiirleri yazan adamlar bunları yaptıysa normal adamlar neler neler yapmaz ki diye bütün erkekleri genelleyip huzura eriyorum. sanırım şair olmanın ön koşulu her kadına aşık olabilmek. içinde birden fazla kadına aşık olabilecek kadar sevgi bulunan adamlar daha güzel şiir yazıyor bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi bilmiyorum.


başkaları da var masada
ileri geri konuşuluyor

ötedesin o adamın duldasında
gözkapaklarına bürünmüş adam

eli her an omuzunda
eğiliyor sigaranı yakıyor

teşekkürler sigara dumanı,
sağolasın o adam!

onunla gelmişin buraya
yüzün yandan ve uzaklarda

niçin sevmiyorsun duvar kağıtlarını
hoş belki de seviyorsun

herkes az buçuk sarhoş
herkes bir şeyler söylüyor

ama yalnız ikimizin sözcükleri
sarmaş dolaş

üzerinden sevişmek, kadınım,
sigaranın, asya'nın, omuzların,

üzerinden aile fotoğraflarının
eller nasıl duygandır nasıl yalın

iki ses, iki bakış, gelişir nasıl
tek bir cümle gibi, sözlere karşın

sivri topuklar nasıl ortasına
gömülmüştür belleksiz halıların.