neşet ertaş'ın çocukluk aşkına yaktığı bir türküdür. iç yakar. seneler sonra öldüğünü duyduğunda böyle içi yanacak kadar da sevmek neyin nesi diye insan şaşırmadan edemiyor. çocukluk aşkından bahsediyoruz ama söz konusu neşet babanın gönlü. menom'um kim olduğunu ise tüm ısrarlara rağmen açıklamamıştır. sevda sırrınan olur, diyen bir âşıktan bahsediyoruz. söylerken ağladığı tek türküsü diye de bir anekdot duymuştum, ne kadar doğrudur bilinmez tabi.