-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.00)
barış bıçakçı, herkes herkesle dostmuş gibi kitabı ile geniş bir okur kitlesiyle `dostmuş gibi...` olmuştu. bu uzun hikâye veya küçük roman da onun `ruh akrabalarına` çok iyi gelecek!
uzaktan ama içten dostluklar için güzel bir mecra, insanın kendine dönmesine omuz veren sağlam bir arkadaş olan radyonun aracılığıyla kesişen yaşantılar var veciz sözler´de de. verilen anahtar kelimeyle veciz sözler `üretilmesini` isteyen bir radyo programının zihinlerde, gönüllerde, içe bakışta açtığı kapılar...
söylemeye gerek var mı? bu kitabın da gizli kahramanı: dostluk... yeni zamanlarda dostluğu en güzel hikâye eden yazarla karşı karşıyasınız!
ve dostlukla içiçe, sanki onun bir akrabası gibi: aşk... dostluk ve aşkın beklentileri, hayalleri, imaları, vaadleri, hiç `büyük olay`lara ihtiyaç duymadan, güçlü bir roman gerilimi üretiyor veciz sözler´de.
mustafa arslantunalı virgül´de barış bıçakçı´nın ilk kitabının dili ekonomik ve zarafetle kullanışından bahsederken, şöyle demişti: `... bir ´ilk kitap´ değil bu. olsa olsa, zamanla kazanılan yumuşaklığa zaten erişmiş bir yazarın ilk kitabı.`
veciz sözler, işte böyle bir yazarın, -daha da olgunlaşmış!- ikinci kitabı...
-
barış bıçakçı'nın kaleminden çıkan bu kitap sulhi adında bir adamın etrafında dönüyor. sulhi öyle biri ki başta ısınamıyorsunuz, hatta itici geliyor. ama öyle bir iticilik ki kitabı da elinizden bırakamıyorsunuz. ardından sulhi bir şekilde kendini okuyucuya sevdiriyor, bir bakmışsınız, siz zaten sulhiymişsiniz.
iki cümleden birini tekrar okuma ihtiyacı duyacağınız bir kitap.