açıkçası uzun süredir seyircisinin zekasıyla bu denli dalga geçen bir oyun izlememiştim. sıradışı bir oturma düzeninde, sıradışı bir yaklaşımla tasarlanmış oyun salona girdiğinizde farklı, güzel bir şeylerin sizi beklediği izlenimini verse de mahalle baskısı, kadına yönelik şiddet, bireyler arası sınır ihlalleri gibi ciddi toplumsal sorunları eleştirel komedi adı altında ele alırken ortaya çıkan şey oldukça banal hatta aşağı.

ortada neredeyse bir metin yok. oyuncular iyi miydi, kötü müydü sorusuna da cevap veremiyoruz çünkü oyunculuğun tartılacağı bir iş de yok ortada.

ev sahibiyle aynı apartmanda oturan yalnız, genç bir kadının yaşadığı mağduriyetler gerçeklerle bağlantısız, zamandan ve mekandan bağımsız sahnelenmiş. birileri gene hiç bilmediği hayatları, gerçekleri anlatmak istemiş ama hiç olmamış. ortaya seyircisini orospu diye bağırarak, kucaklarda hoplaşarak, fortlayarak güldüren bir iş çıkmış. bu noktada yer yer seyirci adına da utanmadım desem yalan olur.

oyunu dasdas ataşehir'de izledik. yeni nesil özel tiyatrolara zaten ufaktan gıcığım. bu oyun da tuzu biberi oldu. toplam süresi 75 dakika olarak belirtilmiş, seyirci salona 15 20 dakika geç alındı, oyun da 1 saat ya sürdü ya sürmedi. söyleyeceklerim bu kadar.