umu, sonsuz umu, o her gülü de çınlayan evren. sana, sana dönüyorum durmadan o
geçmiş
tepelerin saatinde, boğuntuyla. o ağırlığı anıların, yitiğin yolunu bulmalı ve bütün çanlar sebillerini boşaltmalı. kimsenin bundan kuşkusu olmamalı. ilgımın daha küllere bulamadığı son unutuşu bu. bir bulut seviyi karartıyor, çiçeklerin, üzümlerin birkaç kuruşunu savuruyor. sağır bir yaşamın o ateş bağlarını, yakın.

(çev.:ilhan berk)