kendini tanımayan, kendine yabancı olanların çok tabii olarak hissedecekleri ve benimseyecekleri duygu.

bizim insanımız hiçbir dönemde yapabilecekleri konusunda eğitilmemiş, hep gazla yürüyen bir yol izlenmiştir. kuralları tanımayan, yol yordam bilmeyen insanımız sınır dışına çıktığında işlerin nasıl tıkır tıkır yürüdüğünü gördüğünde hayran olacaktır. hayran olur; çünkü insanımızın beğeni duygusu gelişkindir. ne yazık ki bu duyguyu kendi insanı için kullanmaz. işini iyi yapan birinin sırtı sıvazlanmaz bu ülkede.

yükseleni aşağıya çekmeye çalışan insan

yengeç sepeti sendromu

sınır dışında trafiğin kırmızı ışıkta duruyor olması bizim insanımız için şaşkınlık ve hayranlık verici olmakla beraber aynı kuralın bizim ülkemizde de geçerli olduğunu bizim insanımız gayet iyi bilir. peki, aynı kuralı kendi ülkesinde ihlal etmesinin sebebi ne olabilir?

tahmin edilebileceği gibi bu konuda yapılmış bir çok araştırma mevcut:

Türkiye'nin Uluslararası İmajında Yükselen Değerler ve Eğilimler

AVRUPA VE TÜRK ANAYASASI: TEMEL İLKELER YÖNÜNDEN GENEL BİR
DEĞERLENDİRME

MEŞRUTİYET DÖNEMİ GEZGİNLERİNİN GÖZLEMLERİYLE AVRUPA'DA TÜRK İMGESİ

Okyanusta Dümensiz Gemi: Türk Bilimi ve Bilim-İnsanı

türk milli kültürü

Avrupa Birliği Eğitim Politikaları ve Türkiye'nin Bu Politikalara Uyum Sürecinin Değerlendirilmesi

Türk Öğretmen Adaylarının Kültürlerarası Deneyimlerinde Karşılaştıkları Sorunlar: Erasmus Değişim Programı Örneği

kanımca tüm bu "batı" ya da "yabancı hayranlığı" meselesi bizi birbirimizden uzaklaştıran etkenlerden uzaklaşmamızla doğrudan orantılı. diğer bir deyişle; sınırların ötesinde bizi günlük hayatta oyalayacak şeyler yok; onlar, sen, siz yok; yarın ne olacak; seneye ne yaparız yok; festival var ve herkes orda. gezme var ve herkes orda, kazanç var herkes orda, kayıp var herkes orda. kısaca; birlikteliği bizdeki birliktelikten ayıran özelliği samimi olması.

bizimki samimi değil mi? bilemiyorum altan; fakat bildiğim şey şudur ki; bizim insanımızın yaklaşımı daha çok şu şekilde olmaktadır. birliktelik sağlayan faktörler insanları bir arada tutar ki; büyük dünya savaşları atlatmış dünya ülkeleri tekrar inşa edilirken dikkat edilen husus duygu birliği olmuştur.

Almanya'nın savaştan çıkardığı dersler

ikinci dünya savaşı sonrası almanya'nın gelişimi

avrupa 'nin intihari ve ikinci dünya savaşı sonrasında temel sorunlar

bizim insanımız ders çıkaramaz mı? hatalarından ders alamaz mı? açıkçası ders çıkarır ve ders alır; fakat bizim insanımızın en büyük sorunu hata yaptığını kabul etmemesidir. yine samimi olmamak gibi bir durum hasıl oldu. hatalarımızla yüzleşmek konusunda bile samimi olamıyoruz kanımca.

Kocanizi baska bir kadinla yakalarsaniz ne yaparsiniz?

uzun lafın kısası; bu referanslarla dolu yazıyı bizim insanımızın hazırlaması ve hatta okuması bile şaşırtıcı olacaktır; zira bizim insanımız delillerle, raporlarla, araştırmalarla bezeli işleri sevmez. bizim insanımız dedikoduya meraklıdır. bilginin çabuk ulaşılır olması doğru olmasından daha önemlidir bizim için.

banu avar durumu

zaytung haberi

banu avar itirafı

halbuki bizim insanımız her şeyin en iyisine sahip ve layıktır.

(...to be continued...) ^:biri yabancı hayranlığı mı dedi?!^