bütün bir haziran evin önünde
akasyanın dallarını eğerken rüzgâr
ipeğe kırmızı bir gül işledi
kulağı ıssız ve tozlu yollarda

yoksulluğun kedileri kapıyı
bir yaz boyu her gece tırmaladı
sırtının teline mavi bir horoz düşü
dokunmadan uykuya varamazdı

uzak denizlerden atlar geçerdi
bulutlar güze yakın gözlerinden
bekledi ölümün beyaz elinde
solgun bir gül oluncaya kadar