-
(bkz: başlık boş kalmış)
çağımız fransız bestecisi. birçok müzik aleti çalmasıyla da tanınır, piyano, keman, akordeon, gitar en aşina olduklarımız, ama şöyle bi baktığımda daha önce adını hiç duymadığım enstrümanları da çalabildiğini okudum.
çoğu kişi-çoğumuz- amelie filminin soundtracki ile tanıdı(k). hani piti piti ilerleyen insanı bir mutlu eden müzikler...
amelie'yi neslimin tüm kadınlarından geç izledim, müziklerle de geç buluştum... geçenlerde kitap okurken dinlenecek müzik ararken aklıma geldi filmin müzikleri, bir iki dinledim ordan youtube yönlendirdi falan derken yaklaşık 1 haftadır sadece yann tiersen dinliyorum...
insana huzur veren, içten coşturan ve dudakları kulaklara kadar genişleten müzikler var, kitap okurken evet güzel ama asıl meselem; müziğin ruhu iyileştirici gücü... işte bunu başarmış bence birçok parçası... -
piyano ile olan ilişkisine hasta olduğum insandır kendileri. çaldığı her nota kalbinize bir dokunuştur, temas ettiği tek şey piyanonun tuşları değildir. müziğin gerçekten de ruhun gıdası olduğuna beni inandıran müzisyendir yann tiersen. -
aynı eserinde hüznü, umudu ve mutluluğu bana hissettirebilen, duygu geçişlerini bu kadar transparan ve doğal aktarabilen nadir sanatçılardan biri. -
spotify'da yeni albümü yayınlandı bu hafta: eusa.
yine insanı mutlu eden, ruha iyi gelen parçaları var. ders çalışırken favorim oldu son günlerde.
aslında öyle fonda mırıl mırıl gibi geliyordu, çalışırken bir baktım gözlerim dolu dolu, içimde hafif bir sızı, boğazımda bir düğüm... sonra o an çalan şarkıyı başa aldım bu sefer sindire sindire dinledim. tabanında hüzün olan bir huzur bir dinginlik hali geldi üstüme...
şarkının ismi penn ar roc'h. youtube'a orjinali eklenmediği için burada paylaşamıyorum şu an. ama lütfen dinleyin. -
-bu kadar özenli entry ardindan cok hödükce olacak ama- ismini duyunca sadece benim mi gülesim geliyor diye dusundugum sanatci.