1. yaz vakti özellikle herkesin sahip olduğu, yer bezi olma adayı tshirttür. şahsımınki 2007 senesinde barışarock festivalinde almış olduğum, büyük bir hevesle giydikten sonra artık rengi siyahtan griye döndüğü için, bu tanımı kazanmıştır. bakalım daha kaç sene kalacak üzerimde?
  2. öyle bir tişörtüm var çekilişten çıktı rengi belli olmuyor artık utanmasam her yere onunla gidicem serin tutuyor seviyorum miisss.
  3. uyuyor olsam bile giydiklerim şık olmalı deyip gardropdan yatmadan önce daha şıklarını seçtiğimdir
  4. bunların bir de çorap kankaları var, kış olunca ayrı kalamıyorlar. (bkz: soğuk ayak sendromu)

    herkes uyuyunca bir sohbet bir muhabbet. pastel ve mat tonların dedikodusunu yapıp, şifonla viskonun arkasından sövmeler falan zira kendileri daima penye yahut naylon. ama dolap anarşistleri olarak daima parlak ve vazgeçilmezler.
  5. 2008 yilinda cok sevdigim bir arkadasimin dogum gunu hediyesi olarak almis oldugu ancak 7 yil icerisinde turlu badireler atlatmis dili olsa da konussa kendisine yapilanlari dedigim klorak desenine sahip benimkisi.
  6. bir sonraki görevi yer silmek olacaktır muhtemelen.benim de var böyle bir tane ifil ifil bir şey çalışırken eve gidip de giysem, şöyle bir oh çeksem diye hayalini kurarım hep.
  7. ben o tişörtü giymeyi başaramıyorum. aslında gün içindede giymiyorum. yazları evin içinde tişört giydiğimde sanki smokin giymiş gibi hissediyorum.