freud'a göre ölüm itkisinin dışavurumu. yani kendini yok etmek isteyen kişinin bunu beceremeyip saldırganlaşması hali.

insanın en temel güdüsü hayatta kalma güdüsü ile ölüm itkisinin dengesinin bozulması durumunda yıkıcılık, yok etme arzusu baş gösterebiliyor. bunun esas sebebini düşündüğümde kendini var edememek olarak cevaplıyorum. kendini var edemeyen insanın ölüm itkisi hayatta kalma güdüsünün önüne doğru yol alıyor bu durumda saldırgan bir ruh haline bürünüyor. belki tersi de olabilir. sonuç olarak varlığını bir başka varlık üzerinden hissedebilme çabasına dönüşüyor. buna düşmanlık, saldırganlık örnek gösterilebileceği gibi aşırı tutkulu haller de örnek gösterilebilir.