yokluğun

yazmakta dindirmiyor içimdeki ateşi
her doğan günle,
yeni cümleler kuruyorum yokluğuna
sandığımın aksine, bilmediğim
yeni anladığım kelimeler öğreniyorum
suya bakıyorum hayal ederken yüzünü
su konuşmuyor, ben konuşmuyorum

bu şehrin sahilleri tanıktır
kendimi attığım çukura
çukurumda ben, bende sen yok
dudağımda sözler, yüreğimde hal yok
uzanan eller var yokluğunda
tanımadığım, bilmediğim, sevemediğim
gel dediklerinde gidemediğim
konuştuklarında cevap veremediğim
tanıktır bu şehir, boş yere kahroluşuma