yoklugundaki sen

yine yalnız değilim her zamanki gibi
bu uzakdoğu gecesinde yokluğunlayım,
aramızda yirmibeşbin kilometre
sen kıştasın ben yazdayım
sen bir yarısında dünyanın
ben öte yarısındayım
yine de bırakmıyor ellerimi yokluğun
daha da bir gönlümcesin
varlığından bin kat güzel
yalımsal çıplaklığın yalaz yalaz
ve en gizlerden konuşurken ellerin
içimden gelmiyor mektup yazmak demeden
sevişiyoruz yirmibesbin kilometreden

aziz nesin