1. sorarlarsa söylerim. bütün gönderilerimi okuyabilirler. okusunlar da. eğer okuduktan sonra benim hakkımda farklı düşünmeye başlayacaklarsa, benden uzaklaşacaklarsa zaten onlara ihtiyacım yok demektir. beni olduğum kişi olarak sevsinler, onların düşündükleri kişi olarak değil.
  2. bunu daha önce yapmışlığım var ama alehinize kullanılabiliyor. sürekli takip ediliyorsunuz falan. anladım ki kendime ait alanım olmalı. sürekli takip edilmek, can sıkıcı evet.
  3. konunun başlığının kimlikten çok fikirlerimizin yargılanmasından çekinmemizle alakalı olduğunu düşünüyorum. bu konuyu ilgilendiren uç bir noktaya değinmek istiyorum.

    bizim toplumda anlayamadığım anlam veremediğim bir konu var, neden bir başkasının fikrini düşüncelerini o kişiyi yargılamak,sıfatlaştırmak için kullanıyoruz. kardeşim fikirler düşünceler karşıdakinin özgürlüğünü kısıtlamadığı sürece her daim özgürdür,karşıda ki içinde istediği şekilde yorumlanır,bunu engelleyemezsin. sen senin fikirlerin kimliğinle varsın, adamlar dünya tepsi değil elips dedikleri için öldürülmüş zamanında, bırak iki üç insan seni eleştirsin, sen kendini kendin yapanlardan vazgeçme yeter. eleştirilen fikir düşünce yada kişi biz öyle eleştirdiğimiz için o raddede olmak zorunda gibi davranıyoruz malesef.eğer burda kendi kimliğini gizlemenin sebebini insanlara karşı kendini ifşa etmek, beni eleştirecek yargılayacak olarak görüyorsan ne kadar özgür olduğunuda düşünmen gerekir. her fikrinizi düşüncenizi konusu açılmadan arka arkaya söyleyin demiyorum ama konunun zamanı geldiğinde nasıl özgürce fikirlerimizi belli ediyorsak kimliği söylemekte bir sıkıntı görmüyorum ben.

    sonuç olarak açıklayın kardeşim kimliklerinizi kimden neyden yargılar eleştirir diye çekiniyorsunuz, gerek yok. tabi şöyle bir durumu göz önünde bulundurmak lazım, karşımda ki adamın fikirlerimi düşüncelerimi kimliğimi paylaşmaya değmeyecek türden boş birisi olduğunu düşünüyorsan o konuda sana hak veriyorum işte ona söylemesende olur, anlamaz.
  4. yapmayı istemediğim şeydir. buradaki sanal gerçeklik bana hayallerdeki hayatı yaşatıyor. aslında ütopyanın gerçekleşmesi. istediğimi söyleyebiliyorum, düşüncelerimi saklamıyorum, karşımda bir muhatabım yok. kimsenin kırılıp kırılmamasını , üzülüp üzülmemesini dert etmiyorum. insanların beni olduğum gibi görebilmesine imkan tanıyorum. yapmacıksız, doğal, neysem oyum. alacağım tepkiler ile de nasıl anlaşıldığımı görmüş oluyorum. böyle bir fırsat gerçek yaşamda yok. nickimi söyleyip burayı da mahvedemem.
  5. bi arkadaşım biliyor, o da youreads üyesi. nickimden bulmuş beni. bu nick başka kimsenin olamaz diye bana demişti bende sırıtmıştım eh anladı o da habire stalklıyor. al al bunu da oku.